Ja, jullie weten het onderhand wel. Als ik teken voor mezelf hou ik me bijna nooit aan de werkelijkheid. Niet omdat dit makkelijker is maar gewoon omdat ik graag mijn eigen ding doe. Zo ook vandaag.
Ik liep samen met mijn meissie in Dinant en ja, Ik zag iets wat misschien nog niet zovaak getekend was.
Aan de overkant van de Maas staat dit mooie gebouw. Geen idee wat het is maar ik vond het gewoon anders als de rest van het mooie Dinant.
Normaal gesproken had ik ter plaatse gaan zitten tekenen maar ja, kan van mijn vriendin niet verwachten dat ze op mij gaat zitten wachten dus neem ik een foto om later te gaan tekenen.
Later is alleen een heel stuk later als ik had verwacht.
Ik scroll door mijn foto's en ik kom hem ineens tegen. JA! denk ik die ga ik eindelijk eens teken.
Al snel liggen mijn tekenspullen klaar en begin ik. Niet eerst met potlood want daar ben ik niet zo van. Nee, gewoon gelijk met mn 0,2 Micron fineliner.
Mijn gedachte gaan terug naar de leuke tijd die ik daar met mijn vriendin had. Het gebeurt bijna nooit dat ze mee gaat met de camper dus we genieten echt van onze tijd samen.
Eerste dagen zijn we lekker door Luxemburg gereden. Van de mooie natuur naar het prachtige oude deel van Luxemburg stad.
Maar ik dwaal af, ja ook tijdens het schrijven van deze blog.
Ik begin met het tekenen van de compositie.
Al snel besluit ik toch het orgineel aan te passen naar mijn idee en tekenstijl.
Eigenlijk kijk ik bijna niet naar mijn voorbeeld. Ik weet dat is niet het slimste om te doen maar, soms dwaal ik tijdens het tekenen helemaal af in mijn eigen wereld. Zo ook tijdens het tekenen. Qua techniek is t een beetje gesneden koek dus echt nadenken over mijn tekening hoef ik niet.
Na een uurtje (denk ik) kom ik weer even in de realiteit van de dag. Mijn telefoon gaat. Pfff soms haat ik dat ding. Een nutteloos gesprek wat net zo goed met een apje had afgekunt maar goed.
Ik kijk even bewust naar mijn vorderingen, in mn gedacht grinnek ik wat en denk, ja. Ik vind t wel weer wat worden.
Al snel verdrink ik weer in mijn eigen wereld. Toch ben ik me bewust van elke streep die ik zet. Ik weet wat ik doe maar, het gaat een soort op de automatische piloot. Spierherinnering denk ik. In gedachte ga ik verder en eigenlijk zonder het te beseffen is mijn tekening al weer klaar.
De les uit deze blog voor iedereen is dus de volgende: Soms moet je niet nadenken over wat je tekent maar veel meer over wat de ervaring met je heb gedaan. Ik heb genoten van de mooie stad, de liefde van mijn vriendin en de gezelligheid samen.
Ja, dit zie je terug in de tekening. Ik kan veel beter en mooier tekenen als dit maar, de herinnering geeft me veel meer voldoening.
Soms vergeten we te genieten van ons verleden van de mooie dingen die we hebben meegemaakt.
De tekening kan technisch veel beter maar, het gevoel als ik er naar kijk? Nee dat gevoel is perfect.
Geluk zit in kleine dingen wordt vaak gezegd. Herinner je mooie tijden, je weet wat je gister gelukkig maakte. Je kan alleen maar hopen dat morgen dat ook doet. En vandaag? ja, das de dag waar je een nieuwe herinnering aan het maken bent. Leef dus niet in je verleden maar maak het bewust elke dag. bouw niet alleen aan je toekomst. Je toekomst maak jij. Jou verleden heeft je gemaakt tot waar je vandaag sta en ook dat heb je grotendeels zelf gemaakt.
Groetjes en bedankt weer voor jullie bezoek.
Voor vragen mag je altijd een reactie achter laten.
Deef Smits
Reactie plaatsen
Reacties